transliteracja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌtrãw̃slʲitɛˈraʦ̑ʲja], AS: [trãũ̯slʹiteracʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. zapis tekstu z użyciem liter innego alfabetu niż alfabet właściwy dla danego języka; zob. też transliteracja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik transliteracja dopełniacz transliteracji celownik transliteracji biernik transliterację narzędnik transliteracją miejscownik transliteracji wołacz transliteracjo - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. transliterowanie n
- czas. transliterować
- przym. transliteracyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ang. transliteration[1]
- uwagi:
- (1.1) por. transkrypcja
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) transliteration
- baskijski: (1.1) transliterazio
- białoruski: (1.1) транслітарацыя ż
- bułgarski: (1.1) транслитерация ż
- duński: (1.1) translitteration w
- esperanto: (1.1) transliterado, transliterumo
- fiński: (1.1) translitterointi
- galicyjski: (1.1) transliteración ż
- hiszpański: (1.1) transliteración ż
- portugalski: (1.1) transliteração ż
- rosyjski: (1.1) транслитера́ция ż
- ukraiński: (1.1) транслітерація ż
- węgierski: (1.1) átírás
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.