żuwaczka (język polski)
- wymowa:
- , liczba mnoga, IPA: [ʒuˈvaʧ̑ka], AS: [žuvačka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ent. część narządu gębowego niektórych stawonogów; zob. też żuwaczka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żuwaczka żuwaczki dopełniacz żuwaczki żuwaczek celownik żuwaczce żuwaczkom biernik żuwaczkę żuwaczki narzędnik żuwaczką żuwaczkami miejscownik żuwaczce żuwaczkach wołacz żuwaczko żuwaczki - przykłady:
- (1.1) Żuwaczki samicy pozwalają jej wgryźć się w korę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) insect mandible
- francuski: (1.1) mandibule ż
- niemiecki: (1.1) Mandibel ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.