żurawiowe (język polski)

przedstawiciel żurawiowych (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) syst. ornit. Gruiformes Bonaparte^[1], rząd ptaków z infragromady ptaków neognatycznych, nie posiadających wola; zob. też żurawiowe w Wikipedii

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. n lp; M., B. i W. lm nmos od: żurawiowy

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	żurawiowe
dopełniacz	żurawiowych
celownik	żurawiowym
biernik	żurawiowe
narzędnik	żurawiowymi
miejscownik	żurawiowych
wołacz	żurawiowe

przykłady:

(1.1) Wspólną cechą żurawiowych jest brak wola.

składnia:

kolokacje:

(1.1) żurawiowe występują / gniazdują • wymarłe żurawiowe

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) takson

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) bekaśnice, chruściele, gruchacze, kusokurki, perkołyski, żurawie

wyrazy pokrewne:

rzecz. żuraw mzw/mrz, żurawie lm nmos, żurawię n

przym. żurawi, żurawiowaty, żurawiowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. żurawiowy + -e < pol. żurawi + -owy < pol. żuraw + -i

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gruiformes lm

źródła: