świstak (język polski)

świstak (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɕfʲistak], AS: [śfʹistak], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. gromadny, górski gryzoń z rodziny wiewiórkowatych; zob. też świstak w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) st.pol. ktoś płochliwy^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	świstak	świstaki
dopełniacz	świstaka	świstaków
celownik	świstakowi	świstakom
biernik	świstaka	świstaki
narzędnik	świstakiem	świstakami
miejscownik	świstaku	świstakach
wołacz	świstaku	świstaki

przykłady:

(1.1) Tułów świstaka jest masywny^[2].

(1.1) Świstaki żerują wyłącznie w dzień, szczególnie przy pięknej, słonecznej pogodzie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) badać / chronić / fotografować / obserwować / polować na świstaki • świstak alpejski • świstak amerykański • świstak syberyjski • świstak tatrzański

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) gryzoń

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. świstanie n, świstun mzw, świst mrz

czas. świstać ndk., świsnąć dk.

przym. świstaczy

związki frazeologiczne:

a świstak siedzi i zawija te sreberka • a świstak siedzi i zawija je w te sreberka

etymologia:

prasł. *svistati

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) groundhog
• baskijski: (1.1) marmota
• białoruski: (1.1) сурок m (surók)
• bułgarski: (1.1) мармот m
• czeski: (1.1) svišť m
• esperanto: (1.1) marmoto
• estoński: (1.1) metsümiseja
• francuski: (1.1) marmotte ż
• galicyjski: (1.1) marmota ż
• górnołużycki: (1.1) boba ż, bobak m
• hiszpański: (1.1) marmota ż
• kaszubski: (1.1) mërmot m
• litewski: (1.1) švilpikas m
• łaciński: (1.1) marmota ż
• łotewski: (1.1) murkšķis m
• niemiecki: (1.1) Murmeltier n
• nowogrecki: (1.1) μαρμότα ż
• rosyjski: (1.1) сурок m (surok)
• szwedzki: (1.1) alpmurmeldjur w
• ukraiński: (1.1) бабак m (babak), байбак m (bajbak)
• włoski: (1.1) marmotta ż

źródła: