świerzb (język polski)

objaw świerzbu (1.1)
wymowa:
IPA: [ɕfʲjɛʃp], AS: [śfʹi ̯ešp], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł.• i → j 
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. pasożytnicza choroba skóry powodowana przez roztocza świerzbowce; zob. też świerzb w Wikipedii

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: świerzbić
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W wojsku nabawiłem się świerzbu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) chorować na świerzb • zarazić się / zarazić świerzbem • nabawić się świerzbu • leczyć się ze świerzbu • świerzb norweski
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) choroba, przypadłość
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) swędzenie, świąd, świerzbowiec
wyrazy pokrewne:
rzecz. świerzbowiec m, świerzbienie n, zaświerzbienie n, świerzbiec m, świerzbnica ż, świerzbiączka ż, świerzbówka ż
czas. świerzbić ndk., świerzbieć ndk., zaświerzbić dk.
przym. świerzbowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.