świdniczanin (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɕfʲidʲɲiˈʧ̑ãɲĩn], AS: [śfʹidʹńičãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Świdnicy lub Świdnika[1]
(1.2) osoba pochodząca z Świdnicy lub Świdnika, urodzona w Świdnicy lub Świdniku
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) wybitny / znany świdniczanin • szanowni / drodzy świdniczanie!
(1.2) rodowity świdniczanin • świdniczanin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) mieszkaniec
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Świdnica ż, Świdnik m
forma żeńska świdniczanka ż
przym. świdnicki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „świdniczanin” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „świdniczanin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.