ściemniacz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɕʨ̑ɛ̃mʲɲaʧ̑], AS: [śćẽmʹńač], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) pot. kłamca (o człowieku)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ściemniacz ściemniacze dopełniacz ściemniacza ściemniaczy / rzad. ściemniaczów celownik ściemniaczowi ściemniaczom biernik ściemniacz ściemniacze narzędnik ściemniaczem ściemniaczami miejscownik ściemniaczu ściemniaczach wołacz ściemniaczu ściemniacze - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ściemniacz ściemniacze dopełniacz ściemniacza ściemniaczy / ściemniaczów celownik ściemniaczowi ściemniaczom biernik ściemniacza ściemniaczy / ściemniaczów narzędnik ściemniaczem ściemniaczami miejscownik ściemniaczu ściemniaczach wołacz ściemniaczu ściemniacze - przykłady:
- (1.1) Możesz przesunąć ściemniacz w lewo, bo jest za jasno.
- (2.1) Tomku, z Ciebie jest największy ściemniacz pod słońcem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) regulator
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ściemniara ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dimmer
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.