ä (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [beː]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) jęz. ä, litera alfabetu
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik das ä die ä
pot. die äsdopełniacz des ä
pot. des äs[2]der ä
pot. der äscelownik dem ä den ä
pot. den äsbiernik das ä die ä
pot. die äs - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Buchstabe
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Ä n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- śwn. æ[2]
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
- 1 2
Hasło „ae_Buchstabe” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut., dostęp 27.01.2023
ä (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) trzecia litera alfabetu słowackiego
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) malé ä
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: a • á • ä • b • c • č • d • ď • dz • dž • e • é • f • g • h • ch • i • í • j • k • l • ĺ • ľ • m • n • ň • o • ó • ô • p • q • r • ŕ • s • š • t • ť • u • ú • v • w • x • y • ý • z • ž
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.