Mięsień skośny dolny (łac. musculus obliquus inferior) – w anatomii człowieka jeden z mięśni zewnętrznych gałki ocznej. Jako jedyny z mięśni poruszających gałką oczną nie zaczyna się w pierścieniu ścięgnistym wspólnym ani w jego okolicy, ale na ścianie przyśrodkowej oczodołu tuż za jego brzegiem przy dolnej części grzebienia łzowego tylnego. Biegnie między dnem oczodołu a mięśniem prostym dolnym w kierunku tylnym i bocznym, a następnie przyczepia się skośnie do twardówki za równikiem gałki ocznej, w jej dolno-bocznej ćwiartce[1][2].
Mięsień skośny dolny unerwiony jest przez gałąź dolną nerwu okoruchowego, a unaczyniony przez gałęzie mięśniowe tętnicy ocznej[1][2].
Przypisy
- 1 2 3 Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 569–570, ISBN 978-83-200-3258-1.
- 1 2 3 Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 106–109, ISBN 978-83-66548-16-9.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.