Mięsień nawrotny obły (łac. musculus pronator teres) – w anatomii człowieka mięsień kończyny górnej leżący w warstwie powierzchownej grupy przedniej mięśni przedramienia. Jest mięśniem położonym najbardziej powierzchownie i bocznie w tej warstwie[1]. Składa się z dwóch głów. Głowa ramienna (łac. caput humerale) posiada przyczep proksymalny na przegrodzie międzymięśniowej przyśrodkowej ramienia i na nadkłykciu przyśrodkowym kości ramiennej. Głowa łokciowa (łac. caput ulnare) posiada przyczep proksymalny zlokalizowany na wyrostku dziobiastym kości łokciowej. Dystalnie obie głowy łączą się kierując się skośnie ku dołowi i bocznie, gdzie przechodzą w krótkie płaskie ścięgno położone na powierzchni bocznej kości promieniowej[1].
Unaczyniony jest przez gałęzie od tętnicy ramiennej, tętnicy promieniowej i tętnicy łokciowej, a unerwiony przez nerw pośrodkowy (C6–C7), który przebiega między obiema głowami mięśnia[1][2].
Jego funkcją jest nawracanie przedramienia w stawach promieniowo łokciowych i zginanie go w stawie łokciowym[1].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 806–785, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 301–303, ISBN 978-83-66548-14-5.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.