Mięsień rylcowo-językowy człowieka.

Mięsień rylcowo-językowy (łac. musculus styloglossus) – jeden z mięśni zewnętrznych języka[1].

Przyczep początkowy mięśnia rylcowo-językowego leży na doustnym końcu części rylcowej kości gnykowej, gdzie przyczepia się jego płąskie ścięgno. Włókna mięśniowe tworzące ten smukły mięsień wnikają w zrąb języka w jego części dolno-bocznej, po czym zmierzają ku wierzchołkowi, do którego sięgają[1].

Mięsień rylcowo-językowy skraca język, unosząc również jego wierzchołek[1]. Tak jak wszystkie mięśnie języka jest unerwiony przez nerw podjęzykowy[2] i powstaje z mioblastów pochodzących z miotomów potylicznych dostających się tam razem z nerwem XII[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 Krysiak i Świeżyński 2012 ↓, s. 55-56.
  2. Adam Bochenek: Anatomia Człowieka. T. V: Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów. Warszawa: Polski Zakład Wydawnictw Lekarskich, 2018, s. 239. ISBN 978-83-200-3258-1.
  3. Adam Bochenek, Michał Reicher, Wiesław Łasiński, Stanisław Hiller, Stanisław Zawistowski: Anatomia Człowieka. T. II: Trzewa. Warszawa: Polski Zakład Wydawnictw Lekarskich, 2018, s. 27. ISBN 978-83-200-4501-7.

Bibliografia

  • Kazimierz Krysiak, Krzysztof Świeżyński: Anatomia zwierząt. T. 2: Narządy wewnętrzne i układ krążenia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-16755-4.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.