Mały Ganek
Malý Ganek
Ilustracja
Widok z Wysokiej na Mały, Pośredni i Wielki Ganek
Państwo

 Słowacja

Położenie

Kraj preszowski

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2441 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mały Ganek”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mały Ganek”
Ziemia49°10′29,3″N 20°06′10,1″E/49,174806 20,102806

Mały Ganek (słow. Malý Ganek, 2441 m[1]) – jeden z trzech wierzchołków Ganku w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w głównej grani Tatr Wysokich, następuje na nim zmiana kierunku tej grani oraz odgałęzienie się dodatkowej, bocznej grani. Mały Ganek jest więc zwornikiem trzech grani:

Mały Ganek wznosi się nad trzema dolinami: Dolinką Rumanową, Doliną Ciężką i Doliną Kaczą[3]. Najbardziej okazale wygląda od strony północno-zachodniej. Do Doliny Kaczej opada urwiskiem 700-metrowej wysokości, do Doliny Ciężkiej 300-metrowej wysokości imponującą ścianą Galerii Gankowej, w której znajdują się drogi wspinaczkowe zaliczane do najtrudniejszych w całych Tatrach. Nad galerią tą znajduje się jeszcze 180-metrowa ściana szczytowa[2]. Dla turystów szczyt jest niedostępny[4].

Taternictwo

Historia

Jako pierwsi na Mały Ganek próbowali wejść Ludwik Chałubiński, Bartłomiej Obrochta i Wojciech Roj pod koniec lat 1870. Udało się to jednak dopiero Karolowi Potkańskiemu, Janowi Bachledzie Tajbrowi i Jędrzejowi Wali młodszemu 25 sierpnia 1892 r. podczas próby zdobycia Ganku. Zimą na Mały Ganek weszli jako pierwsi Janusz Vogel i Paweł Vogel 15 grudnia 1948 r.[5]

Drogi wspinaczkowe
  1. Zachodnią granią, ze Wschodniej Rumanowej Przełęczy; IV w skali tatrzańskiej, czas przejścia 1 godz. 45 min
  2. Z ominięciem grani, przez północne zbocze; I (wariant III), 30 min
  3. Z Galerii Gankowej; I, 20 min
  4. Północno-wschodnią ścianą, drogą Kopolda; VI, 6 godz.
  5. Północno-wschodnią ścianą, drogą Świerza; III, 6 godz.
  6. Granią z Wielkiego Ganku; III, 45 min
  7. Południowo-zachodnim filarem; IV, 2 miejsca V, 2 godz. 30 min
  8. Satysfakcja; V+, miejsce A1, 4 godz.
  9. Środkiem południowo-zachodniej ściany; IV, 3 godz.
  10. Zacięciami; V-, 3 godz.[2]

Przypisy

  1. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
  2. 1 2 3 Władysław Cywiński, Tatry. Przewodnik szczegółowy. Ganek, t. 16, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2011, ISBN 978-83-7104-042-9.
  3. Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8.
  4. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  5. Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota, Warszawa: Sport i Turystyka, 1962, s. 47–54, 88.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.