Przełączka pod Kaczą Turnią
Ilustracja
Widok z Niżnych Rysów
Państwo

 Słowacja

Wysokość

ok. 2170 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Kaczy Dziób, Kacza Turnia

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Przełączka pod Kaczą Turnią”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Przełączka pod Kaczą Turnią”
Ziemia49°10′39″N 20°06′19″E/49,177500 20,105278

Przełączka pod Kaczą Turnią (słow. Sedielko pod Galériou, ok. 2170 m[1]) – niewielka przełączka znajdująca się w Pustej Grani, odchodzącej na północ od wschodniego skraju Galerii Gankowej w słowackiej części Tatr Wysokich[2]. Oddziela Kaczą Turnię od Kaczego Dziobu. Najłatwiejsze wejście na przełęcz jest z Pustej Ławki drogą nr 2 (jest to fragment najłatwiejszej drogi na Gankową Galerię)[1].

Ku północnemu zachodowi z przełączki opada głęboko wcięty żleb, w dolnej części przechodzący w komin opadający na piargi Doliny Ciężkiej. W dolnej części komin zaklinowany jest kilkoma skalnymi blokami, wyżej jest w nim kilka niewielkich przewieszek. Łączna deniwelacja żlebu wynosi około 150 m. Na przeciwległą stronę, do Doliny Kaczej z przełączki opada depresja będąca lewym odgałęzieniem olbrzymiej Rynny Szczepańskich (przez Władysława Cywińskiego nazywanej Żlebem Świerza)[1].

Polska nazwa Przełączki pod Kaczą Turnią pochodzi od sąsiadującej Kaczej Turni, słowackie nazewnictwo wywodzi się natomiast od Galerii Gankowej[2].

Taternictwo

Pierwsze wejścia turystyczne
Drogi wspinaczkowe
  1. Północno-zachodnią depresją; III w skali tatrzańskiej, czas przejścia 1 godz. 30 min;
  2. Z Pustej Ławki, omijając Kaczą Turnię po zachodniej stronie; I, 15 min;
  3. Z Pustej Ławki, omijając Kaczą Turnię po wschodniej stronie; I, dwa miejsca II, 30 min;
  4. Z Kaczej Zatoki przez lewy filar Kaczej Turni; II lub III, 2 godz.[1]

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Władysław Cywiński, Tatry. Przewodnik szczegółowy. Ganek, t. 16, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2011, ISBN 978-83-7104-042-9.
  2. 1 2 3 Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota, Warszawa: Sport i Turystyka, 1962.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.