Żabia Przełęcz Wyżnia
Ilustracja
Od lewej: Żabi Koń, Żabia Przełęcz Wyżnia, Żabia Turnia Mięguszowiecka. Widok z Buli pod Rysami
Państwo

 Polska
 Słowacja

Wysokość

ok. 2272[1] m n.p.m.

Pasmo

Karpaty, Tatry Wysokie

Sąsiednie szczyty

Żabia Turnia Mięguszowiecka, Żabi Koń

Data zdobycia

12 września 1905

Pierwsze wejście

M. Bröske

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się punkt z opisem „Żabia Przełęcz Wyżnia”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Żabia Przełęcz Wyżnia”
Ziemia49°10′42,8″N 20°04′42,2″E/49,178556 20,078389

Żabia Przełęcz Wyżnia (niem. Froschseescharte, słow. Vyšné Žabie sedlo, Východné Volovecké sedlo, węg.  Felső-Békástavi-csorba[2]) – przełęcz w głównej grani Tatr usytuowana pomiędzy Żabim Koniem (Žabí Kôň, 2291 m) a Żabią Turnią Mięguszowiecką (Žabia veža, 2335 m), najbardziej na południowy wschód wysuniętą kulminacją Wołowego Grzbietu (Volí chrbát). Granie z obu sąsiednich turni nie spotykają się bezpośrednio, lecz są przesunięte i zachodzą na siebie nieco – grań Żabiej Turni Mięguszowieckiej jest odchylona na północ, a grań Żabiego Konia na południe[3].

Różne źródła podają różne wysokości: Witold Henryk Paryski w 1965 i 1995 r. 2235 m[3], słowacki tatrolog Arno Puškáš w 1981 r. 2272 m[1], Geoportal w 2020 r. 2249 m[4]. Na północną stronę z Żabiej Przełęczy Wyżniej opada do piargów w górnej części Kotła pod Rysami bardzo stromy, wąski, bardzo kruchy i głęboko wcięty komin. Jest on do późnego lata zaśnieżony. Władysław Cywiński pisze o nim wiejący grozą. Na południową stronę na trawnik Kotlinki pod Żabim Koniem z przełęczy opada krótki żlebek. Poniżej trawnika są płytowe zacięcia tworzące wyraźną granicę między Żabim Koniem i Tylkową Turniczką[1].

Najłatwiejsze wejście na przełęcz prowadzi z Kotlinki pod Żabim Koniem (droga wspinaczkowa nr 2) i niewiele trudniejsze z Wołowej Kotlinki (droga nr 4)[1]. Wejścia na Żabią Przełęcz Wyżnią wiążą się na ogół z podjęciem prób zdobycia Żabiego Konia. Widok z przełęczy jest ograniczony[5].

Taternictwo

Historia zdobycia
Drogi wspinaczkowe
  1. Północno-wschodnim kominem; IV w skali UIAA, czas przejścia z Zachodu Grońskiego 1 godz. 30 min,
  2. Z Kotlinki pod Żabim Koniem przez dolną część południowej ściany Żabiego Konia; II, 1 godz.,
  3. Z Kotlinki pod Żabim Koniem południową depresją; V, 1 godz.,
  4. z Wołowej Kotlinki przez zbocza Żabiej Turni Mięguszowieckiej i Tylkową Przełączkę; 0+, znad Wielkiego Żabiego Stawu 1 godz.[1]

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Władysław Cywiński, Wołowy Grzbiet, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2006, ISBN 83-7104-037-7.
  2. ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  3. 1 2 3 Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Żabia Przełęcz Wyżnia – Żabia Czuba, t. 7, Warszawa: Sport i Turystyka, 1954.
  4. ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2020-10-01].
  5. ↑ Grzegorz Barczyk, Adam Piechowski, Grażyna Żurawska, Bedeker tatrzański, Ryszard Jakubowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.