Cmentarz wojenny nr 170 – Łowczów
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łowczów

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

118 m²

Liczba pochówków

24

Liczba grobów

2+14

Data otwarcia

1915

Architekt

Heinrich Scholz

Położenie na mapie gminy Tuchów
Mapa konturowa gminy Tuchów, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 170 – Łowczów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 170 – Łowczów”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 170 – Łowczów”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 170 – Łowczów”
Ziemia49°54′52,99″N 20°58′49,76″E/49,914720 20,980490

Cmentarz wojenny nr 170 – Łowczów – austriacki cmentarz z I wojny światowej w miejscowości Łowczów w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Tuchów. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W VI okręgu tarnowskim cmentarzy tych jest 63[1].

Położenie

Cmentarz zlokalizowany jest na zalesionym stoku opadającym do doliny rzeki Biała, poniżej drogi prowadzącej do Rychwałdu, około pół kilometra na północny zachód od remizy strażackiej w Łowczowie. Zjazd z tej drogi kończy się przy pojedynczym domu, dalej do cmentarza prowadzi nieoznakowana ścieżka leśna[2].

Opis cmentarza

Zaprojektowany został przez Heinricha Scholza. Zbudowany jest na planie wieloboku i posiada typowe dla austriackich cmentarzy ogrodzenie w postaci betonowych słupków, pomiędzy którymi rozpięto podwójny rząd grubych, metalowych rur. Wzdłuż ogrodzenia rosną drzewa. Wejście, od dolnej strony stoku, prowadzi przez betonowe schodki i dwuskrzydłową metalową furtkę. Krótką alejką dochodzi się do pomnika centralnego. Jest to betonowy krzyż łaciński zamontowany na trzystopniowym, również betonowym cokole.

Nagrobki w postaci betonowych stel z blaszanymi emaliowanymi tabliczkami imiennymi. Stele zwieńczone są dwoma rodzajami żeliwnych krzyży, wykonanych według projektu Gustawa Ludwiga; wzór austriacki (wzorowany na Wojskowym Krzyżu Zasługi) i wzór rosyjski (wzorowany na krzyżu patriarchalnym). Dwa większe nagrobki, ustawione na mogiłach zbiorowych, mają cokół murowany z kamienia i duży żeliwny, ażurowy krzyż, również projektu Ludwiga. Jeden z tych nagrobków znajduje się na mogile 5 nieznanych żołnierzy rosyjskich, drugi na grobie oficerów armii austriackiej.

Polegli

Pochowano tutaj 8 żołnierzy armii austro-węgierskiej i 16 żołnierzy armii rosyjskiej. Żołnierze rosyjscy są nieznani, zidentyfikowano natomiast wszystkich żołnierzy austro-węgierskich. Walczyli oni w 59. pułku piechoty z rejonem rekrutacji w okolicach Salzburga w Austrii, a zginęli w dniach 5–6 maja 1915 r., czyli podczas bitwy pod Gorlicami[3].

Losy cmentarza

Austriacy przystąpili do budowy cmentarzy w 1915 r., zaraz po zwycięskiej dla nich bitwie pod Gorlicami. Cmentarze wykonali bardzo solidnie, jednak z czasem ulegały one naturalnemu niszczeniu przez czynniki pogody i roślinność[1]. Cmentarz nr 170 poddano generalnemu remontowi. Wycięto zarastające go chaszcze, przycięto żywopłot, wyplantowano teren, odnowiono ogrodzenie, krzyż centralny i nagrobki, na których zamontowano nowe tabliczki imienne[4].

Galeria

Przypisy

  1. 1 2 Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne. Tom II. Okolice Tarnowa. Rewasz, 1997. ISBN 83-85557-38-5.
  2. ↑ Pogórze Ciężkowickie. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass, 2005. ISBN 83-89165-37-6.
  3. ↑ Jerzy J.P. Drogomir: Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918). Tom 2. Tarnów: Muzeum Okręgowe w Tarnowie, 2002. ISBN 83-85988-57-2.
  4. ↑ Cmentarze I wojny. Gorlice [online] [dostęp 2016-05-14].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.