Cmentarz wojenny nr 133
Bobowa
Obiekt zabytkowy nr rej. A-572 z 04.02.1988[1]
Ilustracja
Widok ogólny z bramą wejściową
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bobowa

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

549 m²

Liczba pochówków

141

Liczba grobów

141

Data otwarcia

1915

Architekt

Jan Szczepkowski

Położenie na mapie Bobowej
Mapa konturowa Bobowej, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bobowa, cmentarz wojenny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Bobowa, cmentarz wojenny”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Bobowa, cmentarz wojenny”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Bobowa, cmentarz wojenny”
Położenie na mapie gminy Bobowa
Mapa konturowa gminy Bobowa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bobowa, cmentarz wojenny”
Ziemia49°42′18,4″N 20°56′17,4″E/49,705111 20,938167

Cmentarz wojenny nr 133 – Bobowa – austriacki cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej w Bobowej w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Bobowa. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W IV okręgu Łużna cmentarzy tych jest 27[2].

Opis cmentarza

Ma kształt prostokąta i znajduje się jako oddzielna kwatera na cmentarzu parafialnym w Bobowej. Zaprojektowany został przez polskiego architekta Jana Szczepkowskiego. Brama wejściowa znajduje się od strony drogi nr 981 łączącej Bobową z Grybowem i jest bardzo podobna do zaprojektowanych również przez tego architekta cmentarzach nr 119 i 134. Są to dwa masywne, murowane z kamienia słupki z metalową furtką, oraz prowadzące do nich betonowe schody z murem po obydwu stronach. Głównym pomnikiem jest duży żelazny, kuty krzyż łaciński o wysokości 10 m. Na końcach ramion i na ich złączeniu znajdują się misterne metalowe glorie. Tego typu krzyż nie występuje na żadnym innym cmentarzu okręgu Łużna. Ogrodzenie stanowią murowane z kamienia słupki, betonowa podmurówka i zawieszone między słupkami metalowe segmenty w kształcie balustradek. Nagrobki żołnierzy w postaci metalowych krzyży na betonowym cokole. W podstawę krzyża wkomponowana imienna tabliczka[2][3].

Polegli

W 141 grobach pojedynczych pochowano tutaj 113 żołnierzy armii austro-węgierskiej, 4 armii niemieckiej i 22 armii rosyjskiej[4]. Zginęli od września 1914 r. do maja 2015 r[3]. Większość z nich posiada tabliczki imienne. Nie zidentyfikowano 48 żołnierzy[5].

Los cmentarza

Po II wojnie światowej nie dbano o cmentarze z I wojny i ulegały one naturalnemu niszczeniu, zdarzały się również akty wandalizmu[2]. W 2014 r. z budżetu wojewody dokonano generalnego remontu cmentarza nr 133 i zamontowano tablicę informacyjną[6]. Krzyż zaprojektowany przez J. Szczepkowskiego stał się wzorem dla naśladowców – na wzgórzu nad drogą Zborowice – Łużna  wykonano jego replikę, nieco niższą i pomalowaną na biało[7].

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-07-25].
  2. 1 2 3 Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne. Tom I. Beskid Niski i Pogórze. Warszawa: Rewasz, 1995. ISBN 83-85557-20-2.
  3. 1 2 Oktawian Duda Cmentarze I Wojny Światowej w Galicji Zachodniej 1914-1918, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, ISBN 83-85548-33-5
  4. ↑ Na podstawie tablicy informacyjnej zamontowanej przy cmentarzu
  5. ↑ Ogólnopolskakomputerowa baza cmentarzy wojennych. [dostęp 2015-06-01].
  6. ↑ Cmentarze z I wojny odzyskują pierwotny wygląd. [dostęp 2015-06-01].
  7. ↑ Cmentarze I wojny. [dostęp 2015-06-01].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.