Według tradycji miasto Rzym zostało założone przez potomków uciekiniera z Troi – Eneasza. Założycielem Rzymu miał być Romulus, potomek Marsa, pierwszy król Rzymu panujący w latach 753-715 p.n.e.
Jak głosi legenda, Romulus wraz ze swym bratem Remusem w dzieciństwie został wykarmiony przez wilczycę. Po Romulusie w Rzymie według mitów panowało jeszcze sześciu królów.
Początki Rzymu jako miasta i państwa do dzisiejszego dnia są przedmiotem sporów wśród historyków. Według jednej z teorii w początkowym okresie historii tego miasta należy rozróżnić dwie fazy:
– od 800 do około 575 rok p.n.e., kiedy Rzym stanowił szereg oddzielnych osad o charakterze wiejskim,
– po 575 roku p.n.e., kiedy Rzym przekształca się w miasto (powstaje Forum Romanum, wytycza się regularne ulice, buduje się świątynie).
Warto pamiętać
Po Romulusie Rzymem miało rządzić sześciu kolejnych władców: Numa Pompiliusz (uregulował prawodawstwo religijne), Tullus Hostiliusz, Ankus Marcjusz (budowniczy pierwszego mostu na Tybrze), Tarkwiniusz Starszy (zbudował cyrk oraz rozpoczął budowę świątyni Jowisza na Kapitolu), Serwiusz Tulliusz (otoczył Rzym murami) oraz Tarkwiniusz Pyszny. Najbardziej pobożnym z nich był Numa Pompiliusz. Zakazał on np. polania swych prochów winem, co było jednym z rzymskich zwyczajów pogrzebowych, aby nie przybyć na Pola Elizejskie pod wpływem alkoholu.
Literatura
M. Grant: Mity rzymskie. Warszawa 1978.
M. Jaczynowska: Historia starożytnego Rzymu. Warszawa 1986.
Daty
754-753 rok p.n.e. - powstanie Rzymu według tradycji (data ustalona przez starożytnego historyka M. Terencjusza Warrona
około 575 roku p.n.e. - przypuszczalna data przekształcenia się Rzymu z osady wiejskiej w miasto
Oś czasu
708 p.n.e. - założenie Tarentu przez kolonistów ze Sparty
621 p.n.e. - założenie w Egipcie szkoły tłumaczy znających język grecki
490 p.n.e. - wyprawa Persów na Ateny
