znać się na rzeczy (język polski)

wymowa:
znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) wiedzieć, jak coś zrobić; być kompetentnym w danej dziedzinie
odmiana:
(1.1) zob. znać się; „na rzeczy” nieodm.
przykłady:
(1.1) Kilka lat pracowałem w Szwecji. Do pracy przyszedłem "z ogłoszenia". Warunek był tylko jeden: kompetencje! Można mieć lat trzydzieści, a można sześćdziesiąt cztery, czyli być na rok przed emeryturą, byleby człowiek znał się na rzeczy[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks związków frazeologicznych w języku polskim
tłumaczenia:
  • czeski: (1.1) být pevný v kramflekách, být silný v kramflekách
  • rosyjski: (1.1) знать толк в этом, быть сведущим
źródła:
  1. Metropol, nr 02.28, Warszawa, 2001 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.