znać się na rzeczy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza czasownikowa
- (1.1) wiedzieć, jak coś zrobić; być kompetentnym w danej dziedzinie
- odmiana:
- (1.1) zob. znać się; „na rzeczy” nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Kilka lat pracowałem w Szwecji. Do pracy przyszedłem "z ogłoszenia". Warunek był tylko jeden: kompetencje! Można mieć lat trzydzieści, a można sześćdziesiąt cztery, czyli być na rok przed emeryturą, byleby człowiek znał się na rzeczy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks związków frazeologicznych w języku polskim
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) být pevný v kramflekách, být silný v kramflekách
- rosyjski: (1.1) знать толк в этом, быть сведущим
- źródła:
- ↑ Metropol, nr 02.28, Warszawa, 2001 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.