zezwalać (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zɛˈzvalaʨ̑], AS: [zezvalać]
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zezwolić)
- (1.1) ofic. wydawać komuś zezwolenie na coś; pozwalać, nie zabraniać
- odmiana:
- (1.1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik zezwalać czas teraźniejszy zezwalam zezwalasz zezwala zezwalamy zezwalacie zezwalają czas przeszły m zezwalałem zezwalałeś zezwalał zezwalaliśmy zezwalaliście zezwalali ż zezwalałam zezwalałaś zezwalała zezwalałyśmy zezwalałyście zezwalały n zezwalałom zezwalałoś zezwalało tryb rozkazujący niech zezwalam zezwalaj niech zezwala zezwalajmy zezwalajcie niech zezwalają pozostałe formy czas przyszły m będę zezwalał,
będę zezwalaćbędziesz zezwalał,
będziesz zezwalaćbędzie zezwalał,
będzie zezwalaćbędziemy zezwalali,
będziemy zezwalaćbędziecie zezwalali,
będziecie zezwalaćbędą zezwalali,
będą zezwalaćż będę zezwalała,
będę zezwalaćbędziesz zezwalała,
będziesz zezwalaćbędzie zezwalała,
będzie zezwalaćbędziemy zezwalały,
będziemy zezwalaćbędziecie zezwalały,
będziecie zezwalaćbędą zezwalały,
będą zezwalaćn będę zezwalało,
będę zezwalaćbędziesz zezwalało,
będziesz zezwalaćbędzie zezwalało,
będzie zezwalaćczas zaprzeszły m zezwalałem był zezwalałeś był zezwalał był zezwalaliśmy byli zezwalaliście byli zezwalali byli ż zezwalałam była zezwalałaś była zezwalała była zezwalałyśmy były zezwalałyście były zezwalały były n zezwalałom było zezwalałoś było zezwalało było forma bezosobowa czasu przeszłego zezwalano tryb przypuszczający m zezwalałbym,
byłbym zezwalałzezwalałbyś,
byłbyś zezwalałzezwalałby,
byłby zezwalałzezwalalibyśmy,
bylibyśmy zezwalalizezwalalibyście,
bylibyście zezwalalizezwalaliby,
byliby zezwalaliż zezwalałabym,
byłabym zezwalałazezwalałabyś,
byłabyś zezwalałazezwalałaby,
byłaby zezwalałazezwalałybyśmy,
byłybyśmy zezwalałyzezwalałybyście,
byłybyście zezwalałyzezwalałyby,
byłyby zezwalałyn zezwalałobym,
byłobym zezwalałozezwalałobyś,
byłobyś zezwalałozezwalałoby,
byłoby zezwalałoimiesłów przymiotnikowy czynny m zezwalający, niezezwalający ż zezwalająca, niezezwalająca zezwalające, niezezwalające n zezwalające, niezezwalające imiesłów przysłówkowy współczesny zezwalając, nie zezwalając rzeczownik odczasownikowy zezwalanie, niezezwalanie - przykłady:
- (1.1) To był kraj, w którym kobiety nie miały prawa posiadać książeczki czekowej ani zezwalać swoim dzieciom na wyjazd z kraju. Moja matka musiała podrabiać podpis mojego ojca, kiedy w wieku siedemnastu lat chciałem wyjechać do Wielkiej Brytanii.[1]
- składnia:
- (1.1) zezwalać na + B.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) zabraniać, zakazywać
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zezwolenie n, pozwolenie n, zezwalanie n
- czas. zezwolić dk.
- związki frazeologiczne:
- kto milczy, zezwala
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) condone
- arabski: (1.1) أذن
- białoruski: (1.1) дазваляць
- duński: (1.1) tillade
- francuski: (1.1) tolérer, accorder
- niemiecki: (1.1) zulassen
- źródła:
- ↑ Spóźniony kac po rewolucji 1968, dziennik.pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.