zawracać dupę (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zaˈvraʦ̑aʥ̑ ˈdupɛ], AS: [zavracaʒ́ dupe], zjawiska fonetyczne: denazal.• udźw. międzywyr.
-
- znaczenia:
fraza czasownikowa nieprzechodnia niedokonana
- (1.1) wulg. zob. zawracać głowę
- odmiana:
- (1.1) zob. zawracać; „dupę” nieodm. (w formach zaprzeczonych - „dupy”)
- przykłady:
- (1.1) Nie zawracaj mi dupy! Jestem zajęty!
- składnia:
- (1.1) zawracać + C. (komuś) + dupę + N. (czymś)
- kolokacje:
- (1.1) zawracać dupę pierdołami / głupotami / bzdetami / bzdurami
- synonimy:
- (1.1) wulg. truć dupę; pot. zawracać tyłek, truć tyłek, truć głowę, zawracać głowę, zawracać gitarę
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) tocar los huevos
- włoski: (1.1) rompere i coglioni, rompere le palle
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.