zawracać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zawrócić)

(1.1) zmieniać kierunek swojego ruchu na przeciwny
(1.2) zmieniać kierunek ruchu czegoś lub kogoś na przeciwny
(1.3) nie wpuszczać i odsyłać z powrotem
odmiana:
(1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Na ulicy jednokierunkowej nie wolno zawracać.
(1.3) Potencjalni azylanci z tego kraju zwykle zawracani na granicy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zawrót mrz, zawracanie n, zawrócenie n
czas. zawrócić, wracać ndk., wrócić dk.
przym. zawrotny
związki frazeologiczne:
zawracać gitarę • zawracać głowę • zawracać Wisłę kijem
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.