truć głowę (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtruʥ̑ ˈɡwɔvɛ], AS: [truʒ́ gu̯ove], zjawiska fonetyczne: denazal.• udźw. międzywyr.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) pot. przeszkadzać komuś, ciągle o czymś mówiąc, natrętnie zajmować czyjąś uwagę^[1]

odmiana:

(1.1) zob. truć, „głowę” nieodm. (w formach zaprzeczonych - „głowy”)

przykłady:

składnia:

(1.1) truć + (komuś) + głowę

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. zawracać głowę, zawracać gitarę; wulg. truć dupę, zawracać dupę

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

źródła: