wysokobiałkowy (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌvɨsɔkɔbʲjawˈkɔvɨ], AS: [vysokobʹi ̯au̯kovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i  j 
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający duży procent zawartości białka, dostarczający organizmowi dużo białka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Do głównych surowców wysokobiałkowych pochodzenia roślinnego zaliczamy rzepak i strączkowe gruboziarniste: bobik, łubin, groch[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) niskobiałkowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maria Osek, Rzepak i bobik jako krajowe źródło białka w żywieniu świń, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.