wyprosić (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vɨˈprɔɕiʨ̑], AS: [vyprośić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. wypraszać)
- (1.1) aspekt dokonany od: wypraszać
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Za darowane, pożyczone, wyproszone pieniądze udało mu się, choć w bardzo skromnych warunkach, spędzić na przełomie 1908 i 1909 roku prawie sześć miesięcy w Rzymie[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. wypraszać ndk.
- rzecz. wyproszenie n, wypraszanie n, dopraszanie n, doproszenie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wypraszać
- niemiecki: (1.1) erbitten
- źródła:
- ↑ Mariusz Urbanek, Kisielewscy : Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.