wycieczkowiec (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌvɨʨ̑ɛʧ̑ˈkɔvʲjɛʦ̑], AS: [vyćečkovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mors. turyst. turystyczny statek pasażerski, prom
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wycieczkowiec wycieczkowce dopełniacz wycieczkowca wycieczkowców celownik wycieczkowcowi wycieczkowcom biernik wycieczkowiec wycieczkowce narzędnik wycieczkowcem wycieczkowcami miejscownik wycieczkowcu wycieczkowcach wołacz wycieczkowcu wycieczkowce - przykłady:
- (1.1) W Wenecji wycieczkowiec staranował mniejszy statek.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) statek
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wycieczka ż, wycieczkowicz mos, wycieczkowiczka ż
- przym. wycieczkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. wycieczka + -owiec
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Kreuzfahrtschiff n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.