wszeteczeństwo (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌfʃɛtɛˈʧ̑ɛ̃j̃stfɔ], AS: [fšetečẽĩ ̯stfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) przest. rozpusta, bezwstydność
- (1.2) przest. bezwstydny, rozpustny postępek, słowo lub rzecz
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik wszeteczeństwo dopełniacz wszeteczeństwa celownik wszeteczeństwu biernik wszeteczeństwo narzędnik wszeteczeństwem miejscownik wszeteczeństwie wołacz wszeteczeństwo - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wszeteczeństwo wszeteczeństwa dopełniacz wszeteczeństwa wszeteczeństw celownik wszeteczeństwu wszeteczeństwom biernik wszeteczeństwo wszeteczeństwa narzędnik wszeteczeństwem wszeteczeństwami miejscownik wszeteczeństwie wszeteczeństwach wołacz wszeteczeństwo wszeteczeństwa - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wszeteczność
- (1.2) wszeteczność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wszetecznik mos, wszetecznica ż, wszeteczność ż
- przym. wszeteczny
- przysł. wszetecznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wszeteczny + -stwo
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) вшетеченство n; (1.2) вшетеченство n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.