wolicjonalny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌvɔlʲiʦ̑ʲjɔ̃ˈnalnɨ], AS: [volʹicʹi ̯õnalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) psych. dotyczący woli, zależny od niej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wolitywny, woluntarny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. wolitywny, woluntarny
związki frazeologiczne:
tryb wolicjonalny
etymologia:
ang. volitional[1] < ang. volitionwola, chęć, dobrowolna decyzja < franc. < łac. volo (chcę)[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „wolicjonalny” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.