wiking (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈvʲicĩŋk], AS: [vʹiḱĩŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. skandynawski wojownik biorący udział w wyprawach o charakterze handlowym, rabunkowym lub osadniczym w VIII-XI w.; zob. też wikingowie w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wiking wikingowie dopełniacz wikinga wikingów celownik wikingowi wikingom biernik wikinga wikingów narzędnik wikingiem wikingami miejscownik wikingu wikingach wołacz wikingu wikingowie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. wikiński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Viking
- baskijski: (1.1) bikingo
- bułgarski: (1.1) викинг m
- czeski: (1.1) Viking m
- duński: (1.1) viking w
- esperanto: (1.1) vikingo
- hiszpański: (1.1) vikingo
- litewski: (1.1) vikingas m
- norweski (bokmål): (1.1) viking m
- rosyjski: (1.1) викинг m
- szwedzki: (1.1) viking w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.