viking (język norweski (bokmål))
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) wiking
- odmiana:
- (1.1) en viking, vikingen, vikinger, vikingene
- przykłady:
- (1.1) Vikingene var uredde sjøfarere.[1] → Wikingowie byli nieustraszonymi żeglarzami.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
viking (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) wiking
- odmiana:
- (1.1) en viking, vikingen, vikingar, vikingarna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.