wieszcz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vʲjɛʃʧ̑], AS: [vʹi ̯ešč], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) natchniony, wybitny poeta
- (1.2) osoba przepowiadająca przyszłość narodu
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 2. os. lp rozk. od wieszczyć
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wieszcz wieszczowie / wieszcze dopełniacz wieszcza wieszczów celownik wieszczowi wieszczom biernik wieszcza wieszczów narzędnik wieszczem wieszczami miejscownik wieszczu wieszczach wołacz wieszczu wieszczowie / wieszcze - przykłady:
- (1.1) Będziemy deklamować poezję naszych wieszczów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) wieszczek, prorok
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wieszczość ż, wieszczenie n, wieszczka ż, wieszczyca ż, wieszczek m, wieszczba ż, wieszczbiarz m, wieszczbiarka ż, wieszczbiarnia ż, wieszczbiarstwo n
- czas. wieszczyć ndk.
- przym. wieszczy, wieszczbiarski
- przysł. wieszczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *věščь → dużo wiedzący
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) poet, bard; (1.2) prophet, seer
- hiszpański: (1.1) vate m, poeta m; (1.2) vate m, adivino m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.