wariatka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [varʲˈjatka], AS: [varʹi ̯atka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. kobieta chora psychicznie
- (1.2) pot. kobieta zachowująca się nieobliczalnie, niekonwencjonalnie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wariatka wariatki dopełniacz wariatki wariatek celownik wariatce wariatkom biernik wariatkę wariatki narzędnik wariatką wariatkami miejscownik wariatce wariatkach wołacz wariatko wariatki - przykłady:
- (1.1) Powinni zamknąć tę wariatkę, jest niebezpieczna dla innych.
- (1.2) Ale z tej Moniki jest wariatka, zafarbowała włosy na zielono.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) kompletna wariatka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wariactwo n, wariatkowo n, wariowanie n, zwariowanie n, wariatuńcio mos
- forma męska wariat m
- czas. wariować ndk., zwariować dk.
- przym. wariacki, zwariowany
- przysł. wariacko, na wariata, po wariacku
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wariat + -ka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: wariat
- arabski: (1.1) مجنونة ż
- białoruski: (1.1) вар'ятка ż
- włoski: (1.1) matta ż, pazza ż; (1.2) matta ż, pazza ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.