wajdelota (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌvajdɛˈlɔta], AS: [vai ̯delota], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. litewski, pogański wieszczek, śpiewak pełniący rolę kapłana; zob. też wajdelota w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wajdelota wajdeloci dopełniacz wajdeloty wajdelotów celownik wajdelocie wajdelotom biernik wajdelotę wajdelotów narzędnik wajdelotą wajdelotami miejscownik wajdelocie wajdelotach wołacz wajdeloto wajdeloci - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) słowo utworzone przez Mickiewicza od litew. vaĩdeliotis lub skojarzone z litew. vaidilùtė[1] lub zmyślone od niem. Waidler z st.prus. waidleimai[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.