wafel (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) spoż. rodzaj ciasta cienko sprasowanego, łamliwego, służącego do przekładania nadzieniem lub jako foremka na lody czy inną masę
- (1.2) kulin. kruche ciastko złożone z kilku warstw wafla (1.1), przełożonych określonym nadzieniem
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wafel wafle dopełniacz wafla wafli celownik waflowi waflom biernik wafel wafle narzędnik waflem waflami miejscownik waflu waflach wołacz waflu wafle - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wafle karlowarskie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wafelek mrz
- przym. waflowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Waffel
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wafer; (1.2) wafer
- bułgarski: (1.1) вафла ż; (1.2) вафла ż
- litewski: (1.1) vaflis m
- niemiecki: (1.1) Waffel ż
- rosyjski: (1.1) вафля ż
- węgierski: (1.1) ostya
- źródła:
wafel (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kulin. gofr
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.