veto (język angielski)
- wymowa:
- bryt. (RP) IPA: /ˈviːtəʊ/, SAMPA: /"vi:t@U/
- amer. IPA: /ˈviːtoʊ/, SAMPA: /"vi:toU/
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) weto
czasownik
veto (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) weto
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik veto veta dopełniacz veta vet celownik vetu vetům biernik veto veta wołacz veto veta miejscownik vetu vetech narzędnik vetem vety - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
veto (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) zakład
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo veto vetoj akuzativo veton vetojn - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. veti
- przysł. vete
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
veto (język francuski)
- wymowa:
- IPA: /ve.to/
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) weto
- odmiana:
- (1.1) lm vetos
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
veto (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ˈbe.to]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) weto, veto
- (1.2) wetowanie, zawetowanie
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od vetar
- odmiana:
- (1) lm vetos
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) poner el veto (a algo) → zawetować (coś), sprzeciwić się (czemuś) • derecho de (lub a) veto → prawo weta
- synonimy:
- (1.2) veda, prohibición
- antonimy:
- (1.2) permisión
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. vetar, vedar
- rzecz. veda ż, vedado m, vedamiento m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. veto
- uwagi:
- źródła:
veto (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) weto
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
veto (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) nie pozwalać, zabraniać
- odmiana:
- (1.1) veto, vetare, vetui, vetitum (koniugacja I)
- przykłady:
- (1.1) Imperator eum advenire vetuit. → Imperator zabronił mu wracać.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) liberum veto
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
veto (język portugalski)
- wymowa:
- IPA: /ˈvetu/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
veto (język turecki)
- wymowa:
- IPA: /ve.to/
- znaczenia:
rzeczownik
veto (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /'vɛ.to/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.