ukrainizm (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌukraˈjĩɲism̥], AS: [ukrai ̯ĩńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.epenteza i ̯ akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka ukraińskiego; zob. też ukrainizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rutenizm
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ukraina ż, Ukrainiec mos, Ukrainka ż, ukrainistyka ż, ukrainista mos, ukrainistka ż, ukrainizacja ż, ukrainizowanie n, ukraińskość ż, ukraiński mrz, ukraina ż
przym. ukraiński, ukrainny
czas. ukrainizować
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. Ukraina[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Językoznawstwo
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Hasło „ukrainizm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.