uklęknąć (język polski)
- wymowa:
- IPA: [uˈklɛ̃ŋknɔ̃ɲʨ̑], AS: [uklẽŋknõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą • asynch. ę
-
- znaczenia:
czasownik dokonany
- (1.1) zgiąć nogi w kolanach i oprzeć się na nich na ziemi
- odmiana:
- (1.1) koniugacja Vc
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik uklęknąć czas przyszły prosty uklęknę uklękniesz uklęknie uklękniemy uklękniecie uklękną czas przeszły m uklęknąłem uklęknąłeś uklęknął / ukląkł uklęknęliśmy uklęknęliście uklęknęli ż uklęknęłam uklęknęłaś uklęknęła uklęknęłyśmy uklęknęłyście uklęknęły n uklęknęłom uklęknęłoś uklęknęło tryb rozkazujący niech uklęknę uklęknij niech uklęknie uklęknijmy uklęknijcie niech uklękną pozostałe formy czas zaprzeszły m uklęknąłem był uklęknąłeś był uklęknął / ukląkł był uklęknęliśmy byli uklęknęliście byli uklęknęli byli ż uklęknęłam była uklęknęłaś była uklęknęła była uklęknęłyśmy były uklęknęłyście były uklęknęły były n uklęknęłom było uklęknęłoś było uklęknęło było forma bezosobowa czasu przeszłego uklęknięto tryb przypuszczający m uklęknąłbym / ukląkłbym uklęknąłbyś / ukląkłbyś uklęknąłby / ukląkłby uklęknęlibyśmy,
bylibyśmy uklęknęliuklęknęlibyście,
bylibyście uklęknęliuklęknęliby,
byliby uklęknęliż uklęknęłabym,
byłabym uklęknęłauklęknęłabyś,
byłabyś uklęknęłauklęknęłaby,
byłaby uklęknęłauklęknęłybyśmy,
byłybyśmy uklęknęłyuklęknęłybyście,
byłybyście uklęknęłyuklęknęłyby,
byłyby uklęknęłyn uklęknęłobym,
byłobym uklęknęłouklęknęłobyś,
byłobyś uklęknęłouklęknęłoby,
byłoby uklęknęłoimiesłów przysłówkowy uprzedni uklęknąwszy rzeczownik odczasownikowy uklęknięcie, nieuklęknięcie - przykłady:
- (1.1) Kapłan ukląkł i sunął na kolanach za toczącą się po trotuarze monetą[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) klęknąć
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. klękanie n
- czas. klęczeć, klękać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: klękać
- niemiecki: (1.1) knien, niederknien, in die Knie gehen
- źródła:
- ↑ Bogdan Wojdowski, Chleb rzucony umarłym, 1971, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.