trotuar (język polski)

trotuar (1.1)
wymowa:
IPA: [trɔˈtuwar], AS: [trotuu̯ar], zjawiska fonetyczne: epenteza ł 
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. część ulicy odgrodzona krawężnikiem od jezdni, przeznaczona dla ruchu pieszego[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Długi rząd skulonych postaci dreptał w błotnistej papce trotuaru, czekając na 113[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) neutr. chodnik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. trotuarowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. trottoir[3]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: chodnik
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „trotuar” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Leopold Tyrmand „Zły”, cz. 1, rozdział 1, Prószyński i S-ka, Warszawa, 2004, ISBN 978–83–7337–693–9, s. 10
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „trotuar” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

trotuar (język albański)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chodnik, trotuar
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. trottoir
uwagi:
źródła:

trotuar (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) chodnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. trotuaro, rultrotuaro, movtrotuaro
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

trotuar (język turecki)

trotuar (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) chodnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.