tytułowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌtɨtuˈwɔvɨ], AS: [tytuu̯ovy], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z tytułem, dotyczący tytułu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik tytułowy tytułowa tytułowe tytułowi tytułowe dopełniacz tytułowego tytułowej tytułowego tytułowych celownik tytułowemu tytułowej tytułowemu tytułowym biernik tytułowego tytułowy tytułową tytułowe tytułowych tytułowe narzędnik tytułowym tytułową tytułowym tytułowymi miejscownik tytułowym tytułowej tytułowym tytułowych wołacz tytułowy tytułowa tytułowe tytułowi tytułowe nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Pośrodku strony tytułowej zobaczyliśmy dwa namalowane cienkim pędzelkiem znaki[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) karta tytułowa • strona tytułowa • rola tytułowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tytuł, tytulik
- czas. tytułować (się)
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Ewa Białołęcka, Tkacz iluzji, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.