tymf (język polski)
tymf (1.1) koronny
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) hist. jedn. monet. dawna moneta polska ze srebra i miedzi bita masowo w latach 60. XVII w.; zob. też tymf w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tymf tymfy dopełniacz tymfa tymfów celownik tymfowi tymfom biernik tymfa tymfy narzędnik tymfem tymfami miejscownik tymfie tymfach wołacz tymfie tymfy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) tynf
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) moneta
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- dobry żart tymfa wart
- etymologia:
- (1.1) od nazwiska zarządcy mennic koronnych za czasów panowania króla Jana Kazimierza - Andrzeja Tymfa (Andreasa Timpe)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.