tunika (język polski)

tunika (1.1)

mężczyźni w tunikach (1.3)

wymowa:

IPA: [tũˈɲika], AS: [tũńika], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. staroż. spodnia, lekka szata wełniana, zwykle z krótkim rękawem lub bez, noszona przez mężczyzn i kobiety w starożytnym Rzymie; zob. też tunika rzymska w Wikipedii

(1.2) hist. krótka spódniczka noszona dawniej na wąskiej sukni

(1.3) książk. długa, raczej luźna bluzka przypominająca sukienkę, noszona do spodni, getrów lub wąskiej spódnicy

(1.4) szata używana niegdyś przez subdiakona oraz biskupa podczas sprawowania liturgii w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego; zob. też tunika (szata liturgiczna) w Wikipedii

(1.5) zool. osłona ciała niektórych zwierząt morskich, np. osłonic, w formie galaretowatej lub stwardniałej wydzieliny nabłonka

odmiana:

przykłady:

(1.3) Getrów nienawidzę, tunik też nie lubię z reguły. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zdrobn. tuniczka

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-5) łac. tunica

uwagi:

(1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tunic
• hiszpański: (1.1) túnica ż
• kaszubski: (1.1) tunika ż
• kataloński: (1.1) túnica ż
• słowacki: (1.1) tunika ż; (1.3) tunika ż

źródła:

tunika (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) tunika^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tunika (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

IPA: /tǔnika/

podział przy przenoszeniu wyrazu: tu•ni•ka

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tunika

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

tunika (język fiński)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: tu•ni•ka

IPA: /ˈtunikɑ/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) tunika

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz fiński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

tunika (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) tunika

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tunika (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. tunika – ubiór nad kolana noszony przez starożytnych Rzymian^[1]

(1.2) tunika – rodzaj damskiej odzieży^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tunika (język węgierski)

wymowa:

IPA: /ˈtunikɒ/

podział przy przenoszeniu wyrazu: tu•ni•ka

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. staroż. tunika

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. tunica

uwagi:

źródła: