tubylczy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z tubylcami, dotyczący tubylców
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik tubylczy tubylcza tubylcze tubylczy tubylcze dopełniacz tubylczego tubylczej tubylczego tubylczych celownik tubylczemu tubylczej tubylczemu tubylczym biernik tubylczego tubylczy tubylczą tubylcze tubylczych tubylcze narzędnik tubylczym tubylczą tubylczym tubylczymi miejscownik tubylczym tubylczej tubylczym tubylczych wołacz tubylczy tubylcza tubylcze tubylczy tubylcze nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Chodziło o druk książek religijnych w językach tubylczych.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) autochtoniczny, rdzenny
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) lokalny, miejscowy, rodzimy
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bywalec mos, tubylec mos, tubylczość ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. tubylec + -y
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) native, autochthonic, indigenous, native-born
- bułgarski: (1.1) туземен, туземски
- niemiecki: (1.1) einheimisch, indigen
- ukraiński: (1.1) аборигенний
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.