autochtoniczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z autochtonami, dotyczący autochtonów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	autochtoniczny		autochtoniczna	autochtoniczne	autochtoniczni	autochtoniczne
dopełniacz	autochtonicznego		autochtonicznej	autochtonicznego	autochtonicznych
celownik	autochtonicznemu		autochtonicznej	autochtonicznemu	autochtonicznym
biernik	autochtonicznego	autochtoniczny	autochtoniczną	autochtoniczne	autochtonicznych	autochtoniczne
narzędnik	autochtonicznym		autochtoniczną	autochtonicznym	autochtonicznymi
miejscownik	autochtonicznym		autochtonicznej	autochtonicznym	autochtonicznych
wołacz	autochtoniczny		autochtoniczna	autochtoniczne	autochtoniczni	autochtoniczne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Ziemie na wschód od rzeki należały do autochtonicznych Australijczyków.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) autochtoński, rdzenny, tubylczy

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) lokalny, miejscowy, rodzimy

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. autochton mos, autochtonizm mrz, autochtonka ż

przym. autochtoński

przysł. autochtonicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) autochthonic, autochthonous, autochthonal
• białoruski: (1.1) аўтахтонны
• bułgarski: (1.1) местен
• fiński: (1.1) autoktoninen, kotoperäinen
• francuski: (1.1) autochtone
• hiszpański: (1.1) autóctono
• interlingua: (1.1) autochthone, indigene
• niderlandzki: (1.1) autochtoon
• niemiecki: (1.1) autochthon
• nowogrecki: (1.1) αυτόχθων, αυτόχθονας
• portugalski: (1.1) autóctone
• rosyjski: (1.1) автохтонный
• szwedzki: (1.1) autokton
• ukraiński: (1.1) автохтонний, аборигенний
• włoski: (1.1) autoctono

źródła: