trzonowiec (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) anat. tylny ząb służący do miażdżenia pokarmu; zob. też ząb trzonowy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trzonowiec trzonowce dopełniacz trzonowca trzonowców celownik trzonowcowi trzonowcom biernik trzonowiec / pot. trzonowca[1] trzonowce narzędnik trzonowcem trzonowcami miejscownik trzonowcu trzonowcach wołacz trzonowiec trzonowce - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ząb
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trzon mrz, trzonek m, przedtrzonowiec m
- przym. trzonowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) molar
- rosyjski: (1.1) моляр m
- tuvalu: (1.1) gao
- węgierski: (1.1) zápfog, őrlőfog, rágófog
- źródła:
- ↑
Hasło „trzonowiec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.