transformacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌtrãw̃sfɔrˈmaʦ̑ʲja], AS: [trãũ̯sformacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przemiana, przekształcanie czegoś
- (1.2) jęz. przebudowa konstrukcji składniowej bez zmiany jej treści
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik transformacja transformacje dopełniacz transformacji transformacji / przest. transformacyj[1] celownik transformacji transformacjom biernik transformację transformacje narzędnik transformacją transformacjami miejscownik transformacji transformacjach wołacz transformacjo transformacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. transformować
- przym. transformacyjny
- rzecz. transformowanie n, transformator mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. transformatio[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) transformation, transition
- bułgarski: (1.1) трансформация ż
- francuski: (1.1) transformation
- kataloński: (1.1) transformació ż
- włoski: (1.1) trasformazione ż
- źródła:
- ↑
Hasło „transformacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 25.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.