trębaczka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. kobieta, która gra na trąbce
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) O każdej godzinie wychodzi trębacz lub trębaczka w fartuchu niebieskim na szczyt wieży, by otrąbić na cztery świata strony godzinę.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) instrumentalistka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trąba ż
- czas. trąbić
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: trębacz
- litewski: (1.1) trimitininkė ż
- źródła:
- ↑ A. Czołowski, Historja Lwowa, 1925.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.