trąbić (język polski)

muzyk trąbi (1.1)
słoń trąbi (1.2)
wymowa:
IPA: [ˈtrɔ̃mbʲiʨ̑], AS: [trõmbʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą 
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) wydawać dźwięk trąbką lub trąbą
(1.2) wydawać dźwięk podobny do dźwięku trąbki lub trąby
(1.3) pot. rozpowiadać
odmiana:
(1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trąba ż, trąbka ż, trąbienie n, trębacz m, trębaczka ż
czas. zatrąbić, wytrąbić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozpowiadać
  • angielski: (1.1) trumpet; (1.2) trumpet
  • bośniacki: (1.3) trubiti
  • chorwacki: (1.3) trubiti
  • esperanto: (1.1) trumpeti
  • niderlandzki: (1.1) trompetten; (1.2) toeteren
  • niemiecki: (1.1) trompeten
  • rosyjski: (1.1) трубить
  • serbski: (1.3) трубити
  • szwedzki: (1.1) trumpeta; (1.2) trumpeta
  • ukraiński: (1.1) трубити, сурмити
  • wilamowski: (1.1) tytta, trumyta, trompyta
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.