teoremat (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) log. twierdzenie pochodne, który występuje w obrębie systemu dedukcyjnego i jest wyprowadzone za pomocą wnioskowania dedukcyjnego z aksjomatów tego systemu[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik teoremat teorematy dopełniacz teorematu teorematów celownik teorematowi teorematom biernik teoremat teorematy narzędnik teorematem teorematami miejscownik teoremacie teorematach wołacz teoremacie teorematy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. teorematyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) theorem
- azerski: (1.1) teorem
- bengalski: (1.1) উপপাদ্য (upapādya)
- chorwacki: (1.1) teorem m
- estoński: (1.1) teoreem
- interlingua: (1.1) theorema
- japoński: (1.1) 定理(ていり)
- niderlandzki: (1.1) theorema n
- źródła:
- ↑ Mirosław Bańko, Wielki słownik wyrazów obcych PWN, str. 1248
- ↑
Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.