dedukcyjny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z dedukcją; oparty na dedukcji
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dedukcyjny dedukcyjna dedukcyjne dedukcyjni dedukcyjne dopełniacz dedukcyjnego dedukcyjnej dedukcyjnego dedukcyjnych celownik dedukcyjnemu dedukcyjnej dedukcyjnemu dedukcyjnym biernik dedukcyjnego dedukcyjny dedukcyjną dedukcyjne dedukcyjnych dedukcyjne narzędnik dedukcyjnym dedukcyjną dedukcyjnym dedukcyjnymi miejscownik dedukcyjnym dedukcyjnej dedukcyjnym dedukcyjnych wołacz dedukcyjny dedukcyjna dedukcyjne dedukcyjni dedukcyjne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dedukcja ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) deductive
- baskijski: (1.1) deduktibo
- białoruski: (1.1) дэдуктыўны
- bułgarski: (1.1) дедуктивен
- czeski: (1.1) deduktivní
- estoński: (1.1) deduktiivne
- francuski: (1.1) déductif
- rosyjski: (1.1) дедуктивный
- ukraiński: (1.1) дедуктивний
- węgierski: (1.1) deduktív
- włoski: (1.1) deduttivo
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.