talliński (język polski)
- wymowa:
- IPA: [talˈlʲĩj̃sʲci], AS: [tallʹĩĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) odnoszący się do miasta Tallinn
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik talliński tallińska tallińskie tallińscy tallińskie dopełniacz tallińskiego tallińskiej tallińskiego tallińskich celownik tallińskiemu tallińskiej tallińskiemu tallińskim biernik tallińskiego talliński tallińską tallińskie tallińskich tallińskie narzędnik tallińskim tallińską tallińskim tallińskimi miejscownik tallińskim tallińskiej tallińskim tallińskich wołacz talliński tallińska tallińskie tallińscy tallińskie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Na przykład akademik tallińskiej politechniki jest w centrum miasta, około 500 m od Starówki[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Zatoka Tallińska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tallin mrz, Tallinn m, tallińczyk m, tallinka ż, tallinianin m, tallinianka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Tallinner
- baskijski: (1.1) tallinndar
- białoruski: (1.1) талінскі
- bułgarski: (1.1) талински
- rosyjski: (1.1) таллинский
- słowacki: (1.1) tallinnský
- ukraiński: (1.1) талліннський
- źródła:
- ↑ Rein Veidemann, Agnieszka Baranowska, Polityka, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.