Tallinn (język polski)

Tallinn (1.1)
wymowa:
​, ‹Tallin›, IPA: [ˈtallʲĩn], AS: [tallʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. stolica Estonii; zob. też Tallinn w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Tallin, hist. Rewel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tallinianin mos, tallinianka ż, tallińczyk mos, tallinka ż
przym. talliński
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Forma zalecana przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Polski[2], jednak we współczesnych publikacjach słownikowych[3][4][5] nadal podawany jest zapis spolszczony (z jedną literą „n”): Tallin. Więcej na temat oboczności zapisu tej nazwy w poradzie „Poradni językowej PWN”[6].
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Tallin
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 12.
  2. ↑ Protokół z IV, V i VI posiedzenia Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Polski, s.4
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Tallin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Tallin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  6. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „Tallin czy Tallinn?” w: Poradnia językowa PWN.

Tallinn (język angielski)

Tallinn (1.1)
wymowa:
​ ​
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Tallinn
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Tallinn (język baskijski)

Tallinn (1.1)
wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Tallinn
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. tallinndar
rzecz. tallinndar
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Tallinn (język czeski)

Tallinn (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) geogr. Tallinn
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Tallinn (język estoński)

Tallinn (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Tallinn
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Tallinn (język francuski)

Tallinn (1.1)
wymowa:
​ ​ ​
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Tallinn
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Tallinn (język niemiecki)

Tallinn (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈtalɪn]
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Tallinn
odmiana:
(1.1) lp (das)[1] Tallinn, Tallinns, Tallinn, Tallinn; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Tallinn (język słowacki)

Tallinn (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) geogr. Tallinn
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Tallinnčan m, Tallinnčanka ż
przym. tallinnský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Tallinn” w: Pravidlá slovenského pravopisu, red. M. Považaj, Veda, Bratysława 2013 (wydanie IV), ISBN 978-80-224-1331-2.

Tallinn (język szwedzki)

Tallinn (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Tallinn
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: stolice krajów Europy w języku szwedzkim
źródła:

Tallinn (język węgierski)

Tallinn (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Tallinn
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.